சொன்னதைக் கேட்கும் சமத்து!

இவள் பாரதி

அடுத்தவர்களைச் சார்ந்திருக்கும் சிரமத்துக்குரியவர்கள் மாற்றுத்திறனாளிகள். ஆனால், சமீப காலமாக தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி இந்தச் சிரமத்திலிருந்து அவர்களுக்கு விடுதலை அளித்து வருவது ஆறுதலுக்குரியது. அந்த வகையில் புதிதாக அறிமுகமாகியுள்ளது  நடை திறன் குறைபாடுள்ளவர்களுக்கான சோலார் சக்தியில் இயங்கும் தானியங்கி வீல்சேர்.

சொகுசு நாற்காலியின் மேல் சோலார் பேனல் பொருத்தப்பட்ட தொழில்நுட்பத்துடன் இயங்கக்கூடிய இந்த வீல்சேரை கையால் இயக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. இது தானாகவே இயங்கக் கூடியது. இதில் பொருத்தப்பட்டிருக்கும் பதிவுக்கருவியில் யார் இதை இயக்க வேண்டுமோ அவர்கள் குரலில் முன்னே, பின்னே, இடப்பக்கம், வலப்பக்கம், நில், செல் போன்ற கட்டளைகளைப் பதிந்து வைத்துக்கொள்ள வேண்டும். அதில் பதிந்துள்ள குரலுக்குச் சொந்தக்காரர் கட்டளைகளைப் பிறப்பித்தால் மட்டுமே வீல்சேர் நகரும். ஒருவேளை அதே வார்த்தைகளை வேறு யாராவது பேசிக் கொண்டிருந்தால் வண்டி அந்தக் கட்டளைகளைப் பின்பற்றிவிடுமோ என்ற பயம் தேவையில்லை. யாருடைய குரலில் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கிறதோ அவர்கள் சொல்வதை மட்டுமே இந்த வீல்சேர் கேட்கும். வார்த்தைகளை தெளிவாக உச்சரிக்க முடியாதவர்கள் கூட ஒலிக்குறிப்புகளைப் பதிந்து கொண்டு  கட்டளைகளைக் கூறலாம். ஆங்கிலமோ, தமிழோ, வெறும் ஒலியோ எதையும் பதிந்துகொள்ளலாம். எந்த வகை மாற்றுத்திறனாளிகளும் பயன்படுத்தும் வகையில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது  இந்த சோலார் வீல்சேர்.

சிறு நகரச் சாலைகளில் இதனை ஓட்டிச் செல்லலாம். இதில் பேட்டரியும் பொருத்தப்பட்டுள்ளது. சூரிய ஒளி கிடைக்காத மழைக்கால நாட்களில் பேட்டரி உதவியுடன் பயன்படுத்தலாம். மணிக்கு 15 கி.மீ. வரை செல்லக் கூடியது. 30 கிலோ மீட்டர் வேகத்துக்குக் குறைவாக இயங்கக் கூடிய வாகனங்களுக்கு லைசென்ஸ் தேவை இல்லை என்பதால் இதற்கும் லைசென்ஸ் தேவையில்லை. சாவு மேடை அமைத்திருக்கும் அலுவலகங்கள், கல்லூரிகள், பள்ளிகள் போன்ற இடங்களுக்குப் பிறரின் உதவியின்றி சென்று வர முடியும். இப்போது இதன் தயாரிப்புச் செலவு 40,000 ரூபாய் வரை ஆகியிருந்தாலும் உற்பத்தி அதிகமாகும்போது இதன் விலை பெருமளவு குறையும் என்கிறார்கள்.

நில் என்றால் நிற்கும், செல் என்றால் செல்லும் இந்த வீல்சேரை சென்னை ஜெருசலேம்
கல்லூரியைச் சேர்ந்த மாணவர்கள் ஷாலோம், ரஞ்சனி தங்கள் நண்பர்களுடன் இணைந்து கண்டுபிடித்துள்ளனர்.

நன்றி : புதிய தலைமுறை

ஓடும் ரயிலிலும் புகார் செய்யலாம்

இவள் பாரதி


பயணத்தின்போது ஏற்படுகிற பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு தருகிறது ரயில்வே ஹெல்ப்லைன் 99625 00500

ரயில் பயணங்களின்போது... உடன் பயணிப்பவர்களாலோ, ரயில் நிற்கும் இடத்திலோ, ரயில்வே பிளாட்பாரத்தில் நிற்பவர்களாலோ ஏதேனும் பிரச்சினை எனில், பிரச்சினை எங்கே நடந்ததோ அந்த இடத்தில் இறங்கி, ரயில்வே காவல்துறையிடம் புகார் செய்ய வேண்டியிருக்கும். பயணத்தையும் பாதியில் கைவிட வேண்டியிருக்கும். இதனால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் பெரும்பாலும் புகார்  செய்யவே தயங்குவார்கள். இப்போது அந்தப் பிரச்சினைக்கு ஒரு தீர்வு வந்துள்ளது. ஓடும் ரயிலிலேயே புகாரளிக்கக் கூடிய வசதிதான் அது.

பயணிகளுக்கு ஏற்படும் சிரமங்களைத் தவிர்க்கவே இந்த வசதி ஏற்படுத்தப்பட்டுள்ளது. பயணத்தின்போது ஏற்படுகிற பிரச்சினை குறித்து புகாரளிக்க வேண்டுமெனில், ரயிலில் இருக்கும் பாதுகாப்பு போலீசாரிடம் கூறினால் புகாரைப் பெற்றுக்கொண்டு ரசீது கொடுப்பார்கள். இது குறித்து குறிப்பிட்ட எல்லைக்குட்பட்ட ரயில்வே போலீஸ் நிலையத்துக்கு தகவல் அளித்து புகாரின் மீது நடவடிக்கை எடுப்பார்கள். புகாரின்போது உங்களின் முழு முகவரியையும் வாங்கிக்கொண்டு தேவைப்பட்டால் முதல் தகவல் அறிக்கையை வீட்டுக்கே அனுப்பி வைப்பார்கள்.

இதுதவிர ரயில்வே ஹெல்ப் லைன் தொலைபேசி எண்ணும் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. 99625 00500 என்ற இந்த எண்ணில் தொடர்புகொண்டு புகார் தரலாம். ஒருவேளை, ரயிலில் இருக்கும் பாதுகாப்பு போலீசாரை உங்களால் சந்திக்க முடியவில்லை என்றால், மேற்கண்ட எண்ணுக்கு தகவல் கூறினால், அடுத்த நிறுத்தத்தில் இருக்கும் ரயில்வே போலீசாரையோ அல்லது அதே ரயிலில் பாதுகாப்புப் பணியில் ஈடுபட்டிருக்கும் போலீசாரையோ நீங்கள் இருக்கும் இடத்திற்கு அனுப்பி வைப்பார்கள்.
ரயில்களில் தொல்லைப்படுத்தும் நபர்கள் முதல் கோச்சில் தண்ணீர் இல்லை என்றாலும், யாருக்காவது உடனடி மருத்துவ உதவி தேவை என்றாலும் இந்த எண்ணுக்கு தொடர்புகொண்டு தெரிவிக்கலாம். தமிழ்நாட்டிலிருந்து புறப்படும் அனைத்து ரயில்களுக்கும் இந்த எண்ணில் உதவி கிடைக்கும். அதுமட்டுமின்றி, வேறு மாநிலத்தில் பயணம்  செய்யும்போது உதாரணமாக, எர்ணாகுளம் எக்ஸ்பிரஸில் பயணம் செல்கிறோமெனில் வேற்று மொழிக்காரர்கள் இந்த ஹெல்ப் லைனில் பேசினால் அந்த ரயிலில் பயணம்  செய்யும் பகுதியில் உள்ள ரயில்வே காவல்துறையின் எண் உதவிக்கு தரப்படும். அந்தக் காவல்துறைக்கும் தகவல் தெரிவிக்கப்படும். ஒருநாளைக்கு 50 அழைப்புகள் வரை ரிசீவ்  செய்யப்படுகிறது. இதில் மூன்று ஷிஃப்ட்டாக வேலை செய்யும் அனைவரும் மென்மையாகப் பேசக் கூடிய பெண்களே. எந்த ஒரு அழைப்புக்கும் தேவையான பதிலை தெளிவாகவும், சுருக்கமாகவும் சொல்கிறார்கள். இதே எண்ணுக்கு மூன்று இணைப்புகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. அதனால், லைன் கிடைப்பதில் பிரச்சினை வருவதற்கான வாய்ப்பும் குறைவே.

- இவள் பாரதி

கிளறிய குப்பையில் கிளம்பிய பூதம்!

இவள் பாரதி

தமிழகத்திலுள்ள முக்கிய நகரங்களில் குப்பைகள் மலையெனக் குவிந்து வருவதால், மக்களின் உடல்நலத்திற்கு உருவாகிவரும் ஆபத்துகள் பற்றி, ‘ஐயோ ஆபத்து!’ என்ற தலைப்பில் (காண்க: ‘புதிய தலைமுறை’ 12 ஜனவரி 2012 இதழ்) ஒரு கட்டுரை வெளியிட்டிருந்தோம்.  நாடு முழுக்க குவிந்து பெருகும் இந்தக் குப்பை பிரச்சினைக்கு இன்னும் தீர்வு கிடைக்காத நிலையில், புதிதாகப் பல அதிர்ச்சித் தகவல்கள் அம்பலமாகியிருக்கின்றன.

அவை:
1971 முதல் 2011 வரையிலான கடந்த 40 ஆண்டுகளில் தமிழகத்தில் இருக்கும் பெரும்பாலான நகராட்சிகளிலும் (ஒருசில நகராட்சிகள் தவிர)

குப்பைகள் ஏலத்தில் விடப்படவில்லை.

ஒருசில நகராட்சிகளைத் தவிர மற்ற நகராட்சிகளுக்கு குப்பைகளால் எந்த வருவாயும் இல்லை.

விளைநிலங்களுக்கும் உரமாக செல்வது கிடையாது.

தமிழகத்தில் கடந்த 40 ஆண்டுகளில் குழித்துறை, கரூர், தாராபுரம், இராஜபாளையம், சத்தியமங்கலம், திருச்செங்கோடு, திருத்துறைப்பூண்டி ஆகிய சில நகராட்சிகளில்மொத்தமே 15 லட்சம் ரூபாய் மட்டுமே குப்பைகளின் மூலம் வருவாய் கிடைத்துள்ளது.

வீணாக ஆற்றிலும், கடலிலும் கொட்டப்படுவதில்லை என்பது கூடுதல் தகவல்.

இத்தனை ஆண்டுகாலமாகவே குப்பைகள் பிரச்சினையில் அரசு மிக அலட்சியமாகவே இருந்துள்ளது என்பதற்கு இதைவிட வேறு சான்று தேவையில்லை. இந்தத் தகவல்களை, தமிழகத்தில் இருக்கும் அனைத்து நகராட்சிகளிலும் இருந்து தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டத்தின் மூலம் பெற்றிருக்கிறார்,தமிழ்நாடு விவசாயிகள் சங்கங்களின் கூட்டமைப்பு செயலாளர் செ.நல்லசாமி.

தொடர்ந்து நல்லசாமி கூறும்போது, "மக்கும் குப்பை, மக்காத குப்பையைப் பிரிக்க தமிழக அரசு வாங்கிய பிளாஸ்டிக் குப்பைத் தொட்டிகளால் முழுமையான பயன் உண்டா என்று தெரியவில்லை. மக்களும் அப்படி பிரித்துக் கொடுப்பதில் முழு ஆர்வம் காட்டவில்லை. அரசும் அதைப் பிரித்து எடுப்பதில் முனைப்புடன் செயல்படவில்லை. விளைவு- இதற்காக செலவழிக்கப்பட்ட கோடிக்கணக்கான தொகையும் தெருக்கோடியில் குப்பையாய் போய்விட்டது. இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சுழற்சிமுறையில் கிராமங்களில் இருந்து தயாராகும் விளைபொருட்கள் நகரத்திற்கு விற்பனைக்கு வரும். நகரத்தில் வீணாகும் கழிவுகள் உரமாக மாற்றப்பட்டு கிராமத்திற்குப் போகும். இந்த இயற்கை உரத்தைப் பயன்படுத்தியபோது நாடு முழுக்க விளைச்சலும் நன்றாகவே இருந்திருக்கிறது. பின்னர் சிறிது சிறிதாக குப்பைகளுடன் பிளாஸ்டிக் சேர ஆரம்பித்துவிட்டதால்,அதைப் பிரித்தெடுத்து உரம் தயாரிக்க முயற்சிக்காமல் செயற்கை உரத்திற்குத் தாவினார்கள் விவசாயிகள். இப்போது இயற்கை உரம் என்பதே அழிந்து போய், செயற்கை உரம் கோலோச்சிக்கொண்டிருக்கிறது. இதன் விளைவால், செயற்கை உரத்தால் தயாரான உணவுப் பொருட்களால் மக்களுக்கு உடல்நலக்கேடும், மக்கும் பொருட்களுடன், மக்காத பிளாஸ்டிக்கும் கலந்து நிலத்தையும், நீரையும் கெடுத்துக் கொண்டிருக்கும் சுற்றுச்சூழல் சீர்கேடுமாக இன்றுவரை பாதிப்புகள் தொடர்கின்றன. இதற்கு முக்கியக் காரணம் மேற்சொன்ன சுழற்சிமுறை பாதிக்கப்பட்டதே. இந்தச் சுழற்சி முறை மீண்டும் வரவேண்டும். மேலும் குப்பைகளை ஆறுகள், குளங்கள் மற்றும் கடலில் கொட்டவில்லை என்று நகராட்சிகள் சொல்வது நாடறிந்த பச்சைப்பொய் அல்லவா என்றார்" குமுறலுடன்.


குப்பைகளை பஸ்பமாக்கலாம்!
வெளிநாட்டுத் தொழில்நுட்பத்தோடு பெங்களூருவில் உருவாக்கப்பட்ட ஓர் இயந்திரம், ஆயிரம் கிலோ குப்பையைக் கொடுத்தால் 2 கிலோ சாம்பலாக வெளித் தள்ளும். இந்த இயந்திரத்தில் மக்கும் குப்பை, மக்காத குப்பை என எந்த வகை குப்பையையும் போடலாம். ஆனால், அதில் சொட்டுத் தண்ணீர்கூட இருக்கக்கூடாது. வாட்டர் பாட்டில்களை போடும்போது தண்ணீர் இல்லாமல் போட வேண்டும். கடையில் வாங்கிய சாம்பார், சட்னி பாக்கெட் ஆகியவற்றை வெறும் பையாகப் போடவேண்டும். காந்தத் தொழில்நுட்பத்தோடு இயங்கும் இந்த இயந்திரத்திற்கு மின்சாரம் தேவையில்லை. இதன் விலை 7 லட்சம் ரூபாய் முதல் 15 லட்சம் ரூபாய் வரை. இதிலிருந்து கிடைக்கும் சாம்பலைக்கொண்டு பீங்கான் பொருட்கள் செய்ய முடியும். இதைக் கவனித்துக்கொள்ள அதிகமான ஆட்களும் தேவை இல்லை. இன்னும் சோதனை முயற்சியில் இருக்கும் இந்த இயந்திரம் நடைமுறைக்கு வரும்போது குப்பைகளை பஸ்பமாக்கி விடலாம்!


எந்த பிளாஸ்டிக்கை உபயோகிக்கலாம்?
நீங்கள் வாங்குகிற எந்த ஒரு பிளாஸ்டிக் டப்பா அல்லது பாட்டிலின்  அடியிலும் முக்கோண வடிவமிட்டு ஓர் எண் இருக்கும். ஒன்று முதல் ஏழு வரை இருக்கும் இந்த எண்தான் அந்த பிளாஸ்டிக்கின் தரம், அதில் பயன்படுத்தப்பட்ட பாலிமரின் தரத்தைக் குறிக்கும். ஒரேவிதமான பிளாஸ்டிக்கையெல்லாம் ஒன்றாக உருக்கி, மறுசுழற்சிக்குப் பயன்படுத்துவதற்காக இந்த எண்ணைக் குறிப்பிட்டு இருப்பார்கள். இந்த எண்ணை வைத்து எந்தவிதமான பிளாஸ்டிக்கை எதற்காக உபயோகப்படுத்தலாம் என்று தெரிந்துகொள்ளலாம்.

எண்: 1 PET
பொதுவாக ஒருமுறை உபயோகப்படுத்தும் தண்ணீர் பாட்டில்கள், குளிர்பான பாட்டில்கள் இந்த வகை பிளாஸ்டிக்கால் ஆனவை.

எண்: 2 - HDPE (High density poly ethylene)
ஷாம்பூ டப்பாக்கள், சில கடினமான பிளாஸ்டிக் பைகள் இந்த வகை பிளாஸ்டிக்கால் ஆனவை.

எண்: 3 - PVC ( Poly vinyl chloride)
உணவு பேக் செய்யப்படும் பொருள், பைப்புகள், கிளீனிங் பவுடர்கள் இருக்கும் டப்பாக்கள் இந்த வகை பிளாஸ்டிக்கால் ஆனவை. டையாக்ஸின் போன்ற நச்சுவாயுக்களை வெளிப்படுத்துவதால் உடலுக்குப் பலவிதத் தீங்குகளை விளைவிக்கக் கூடியது. சூடான பொருட்களை இதில் வைக்கக்கூடாது.

எண்: 4 - LDPE (Low Density poly ethylene)
இந்த எண் உடைய பிளாஸ்டிக்குகள் குளிர்சாதனப் பெட்டியில் பயன்படுத்த ஏற்றது. மற்ற பிளாஸ்டிக் வகையில் நச்சு வாயுக்கள் வெளியேறும் வாய்ப்பு உண்டு.

எண்: 5 - Poly propylene
சூடான பொருட்களை வைக்கவும், பொதுவான உணவுப் பண்டங்களை வைக்கவும் பயன்படுத்தக் கூடியது. இந்த வகை பிளாஸ்டிக் பொருளை மைக்ரோ வேவிலும் உபயோகப்படுத்தலாம்.

எண்: 6 - Polystyrene
உணவுப் பொருட்கள் வைத்து சாப்பிடலாம். ஆனால், எடுத்துச்செல்ல ஏற்றதல்ல.

1 முதல் 4 எண் வரை கொண்ட பிளாஸ்டிக் பொருட்கள் உணவு எடுத்துச்செல்லத் தகுதியானவை அல்ல. இவை வெப்பச்சூழல் மாறும்போது கார்சினோஜின் எனப்படும் வாயுவை வெளியிடுவதால், இது புற்றுநோய்க்குக் காரணமாக அமையும்.

5, 6 எண் கொண்டவை உணவு, தண்ணீர் ஆகியவை வைக்கவோ, எடுத்துச்செல்லவோ தகுதியுடையவை.

7 எண் கொண்ட பாலிகார்பனேட் பிளாஸ்டிக் வகைகளை உலக நாடுகள் தடை செய்துள்ளன என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ஆனால், இவை இந்தியாவில் தடை செய்யப்படவில்லை.


இவள் பாரதி (நன்றி - புதியதலைமுறை, ஆகஸ்ட் 23, 2012)

கொடுமணல் அகழாய்வு - மண்ணுக்குள் புதைந்திருக்கும் மகத்துவம்!

இவள் பாரதி

தமிழரின் தொன்மை குறித்து இதுவரை நடத்தப்பட்ட ஆய்வுகளில் கொடுமணல் அகழாய்வு மிக முக்கியமானது. ஏன்?

நொய்யலாற்றின் வடகரையில் ஈரோட்டிலிருந்து 40 கி.மீ. தொலைவில் அமைந்துள்ளது கொடுமணல்.இந்த ஊரிலிருந்து ஒன்றரை கி.மீ. தொலைவில் அமைந்துள்ள கொடுமணல் தொல்லியல் களம் 50 ஹெக்டேர் பரப்பளவு கொண்டது. இந்தப் பகுதி முதன்முதலில் 1961ம் ஆண்டு கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, இன்றுவரை அங்கு தொடர்ந்து அகழாய்வுகள் நடந்து வருகின்றன. புதுச்சேரி பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் கா.ராஜன் தலைமையில் வரலாற்றுத் துறையைச் சார்ந்த மாணவர்களான வி.பி.யதீஸ்குமார், சி.செல்வகுமார், இரா.ரமேஷ், அ.பெருமாள், பா.பாலமுருகன், பி.ரமேஷ் மற்றும் செ.நந்தகுமார் ஆகியோர் மேற்கொண்ட ஆய்வில் 2,300 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட மக்களின் வாழ்க்கைமுறை கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

அகழாய்வில் கண்டறியப்பட்டவை

கொடுமணலில் வாழ்ந்த மக்கள் அப்போதே சமூக நிலையிலும், பொருளாதார நிலையிலும் முன்னேறி இருந்திருக்கிறார்கள். இங்கு தொழிற்கூடங்களும், தொழில்நுட்பக் கலைஞர்களும் இருந்திருக்கக் கூடும். அரிய கல்மணிகள் இறக்குமதி செய்யப்பட்டு பல்வேறு ஆபரணங்களாக வடிவமைக்கப்பட்டு பிற பகுதிகளுக்கு அனுப்பப்பட்டிருக்கிறது. இந்தியாவின் பிறமாநிலத்தோடும், இலங்கையோடும் வணிகத் தொடர்பு இருந்திருக்கிறது. கொடுமணல் ஒரு தொழிற்பேட்டையாக விளங்கியிருக்க வேண்டும் என்று இந்த ஆய்விலிருந்து அறியப்படுகிறது. இது குறித்து பேராசிரியர் ராஜன், "கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டில் இந்தியா முழுவதும் வெவ்வேறு இனத்தவர்கள் சேர்ந்து வாழ்ந்தபோது பிராகிருத மொழியின் கலப்பு ஏற்பட்டு எல்லா மொழிகளிலும் பல்வேறு தாக்கங்கள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன. ஆனால், தமிழகத்தில் பிராகிருத பேர்கள் தமிழ்மயப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. தமிழ் மொழியின் ஒலி வடிவத்தில் பிராமி வரிவடிவத்தில் எழுதப்பட்ட  130க்கும் மேற்பட்ட மண்பாண்டக் குறிப்புகள் இங்கு கிடைத்துள்ளன. இந்தியாவிலேயே ஒரே இடத்தில் இவ்வளவு மண்பாண்டக் குறிப்புகள் இங்குதான் கிடைத்திருக்கின்றன. 2300 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் இலக்கணப் பிழையில்லாமல் எப்படி எழுதியிருப்பார்கள்... மொழியை கற்பித்தது யார் என்ற கேள்வி எழுகின்றது. கிறிஸ்துவுக்கு முந்தைய 300 ஆண்டுகளில் வாழ்ந்த வெவ்வேறு வகையான கையெழுத்துக்களை அடையாளம் காண முடிந்தது.

சங்ககால சேரர் தலைநகரான கரூரை மேற்கு கடற்கரையுடன் இணைக்கும் வணிகப்பாதையில் கொடுமணலின் அமைவிடம் இருக்கிறது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சங்க காலத்தில் கொடுமணம் என்றழைக்கப்பட்ட இவ்வூர் அணிகலத் தொழிலில் சிறப்புற்றிருந்தமை, ‘கொடுமணம் பட்ட... நன்கலம்’ (பதிற்றுப் பத்து 67) என கபிலரும், ‘கொடுமணம் பட்ட வினைமாண் அருங்கலம்’ (பதிற்று. 74) என்று அரிசில்கிழாரும் குறிப்பிடுவதிலிருந்து தெரிகிறது.

இதுவரை மேற்கொள்ளப்பட்ட அகழாய்வுகள் மூலம் இங்கு விலையுயர்ந்த கற்களைக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்ட கல்மணிகள் செய்யும் தொழிற்கூடமும், இரும்பு, எஃகு உருக்கப்பட்டதற்கான தொழிற்கூடங்களும், கண்ணாடி மணிகள் மற்றும் செம்பு உருவாக்கப்பட்டதற்கான தொழிற்கூடங்களும் கண்டறியப்பட்டுள்ளன. இதைத் தவிர நெசவுத்தொழில் செழிப்புற்றிருந்ததை நூல் நூற்கப் பயன்பட்ட தக்களி மூலமும், சங்கு அறுப்புத்தொழில் சிறப்புற்றிருந்தமையை இங்கு கிடைத்த சங்கு வளையல்கள், மணிகள், கழுத்தணிகள் மூலமும் அறிய முடிகிறது. ஓர் அகழாய்வுக்குழியில் 170க்கும் மேற்பட்ட சங்குகள் குவிக்கப்பட்டிருந்ததன் மூலம் இவை உறுதி செய்யப்படுகின்றன" என்கிறார்.

"இங்கு பெரும்பாலானவை பச்சைக்கல் என்று அழைக்கப்படுகின்ற பெரில் (Beryl), நீலக்கல் என்று அழைக்கப்படுகின்ற சபையர், வைடூரியம் என்று அழைக்கப்படும் லேபிஸ்லோசுலி, பளிங்குக்கல் என்று அழைக்கப்படும் குவாட்ஸ் (Quartz), ஊதா நிறத்திலுள்ள அமதிஸ்ட், சூதுபவளம் என்று அழைக்கப்படுகின்ற கார்னீலியன் (Carnelian) மற்றும் அகேட், பிளாக்கேட் அய், ஜாஸ்பர், ஒனக்ஸ் போன்ற அரிய கற்களால் உருவாக்கப்பட்ட கல்மணிகள் கிடைத்துள்ளன. ஆப்கானிஸ்தான் நாட்டைச் சார்ந்த வைடூரியம், மகாராஷ்டிரா, குஜராத்தைச் சார்ந்த அகேட், கார்னீலியன், இலங்கையைச் சார்ந்த பிளக்கேட் அய் போன்ற அரிய கல்மணிகள் இங்கு கிடைப்பது இவ்வூர் உள்நாட்டு, வெளிநாட்டு வணிகத்தில் சிறந்து விளங்கியமை புலப்படுகிறது. இங்கு கிடைக்கும் தமிழ்மயப்படுத்தப்பட்ட பிராகிருத மொழி கலந்த மனிதர்களின் பெயர்களும் வணிகர்களின் பெயர்களும் இவ்வூர் வணிகத்தில் செழுமை பெற்றிருந்ததை நமக்கு புலப்படுத்துகின்றன. சங்க காலத்தில் வாழ்ந்த மக்களின் பெயர்களான சம்பன் ஸுமநன், திஸ்ஸன், ஊரானன், ஸிலிகன், ஸந்துவன், பெரியன் ஸாதன், சம்பன், மாத்தன், சபாமந்தை பம்மாத(ன்) போன்ற பெயர்கள் அக்கால சமூகத்தின் புதிய பரிமாணத்தை விளக்குவதாக உள்ளன" எனப் பலவிஷயங்களை முன்வைத்தார்.

இறந்தோர் நினைவாக உருவாக்கப்பட்ட கல்லறைகள் கல்வட்டத்தின் நடுவே உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. கிழக்கு நோக்கி அமைந்துள்ள இக்கல்லறையின் முன்பு முற்றம் போன்ற பகுதியும், இம்முற்றத்தின் எதிரே மேலும் இரு கல்லறைகளும் கட்டப்பட்டுள்ளன. ஒவ்வொரு கல்லறையிலும் நீள்செவ்வகம், வட்டம் மற்றும் சாவி துவாரம் போன்ற வடிவிலான இடுதுளைகள் காணப்படுகின்றன. இக்கல்லறைகளில் 10 டன்னுக்கும் அதிகமான  எடைகொண்ட பலகைக் கற்களுடன் அரிய கல்மணிகள், இரும்பிலான கத்திகள், கேடயம், அம்பு முனைகள், வாள் போன்றவை வைக்கப்பட்டுள்ளன. இவை பண்டைக் காலத்தில் இறந்தோருக்கு அளிக்கப்பட்ட மரியாதையை புலப்படுத்துகிறது.

1985, 1986, 1989, 1999 ஆகிய ஆண்டுகளில் மேற்கொண்ட ஆய்வுகளில் கொடுமணலின் முக்கியத்துவம் உணரப்பட்டது. தற்போது மத்திய தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறை மற்றும் செம்மொழி உயராய்வு நிறுவனங்களின் உதவியுடன் புதுச்சேரி பல்கலைக்கழகத்தால் இந்த அகழாய்வு மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகிறது.

இந்தப்பகுதியில் அகழாய்வை இன்னும் பரந்த அளவில் மேற்கொண்டால் சங்க கால சமுதாயத்தின் பண்பாட்டுக் கூறுகளும், வாழ்க்கை முறைகளும் வெளிப்படும். இப்போது மேற்கொண்டுவரும் ஆய்வில் தமிழுக்குப் பெருமை சேர்ப்பது ஒருபுறமிருக்க, இன்னொருபுறம் கவலையும் தொற்றிக் கொண்டுள்ளது.

தொழில்வளர்ச்சி மற்றும் நகர்ப்புற வளர்ச்சி, விவசாய நிலங்கள் கட்டிடமாதல், மக்கள்தொகைப் பெருக்கத்தால் இந்த ஆய்வுக் களங்கள் நெருக்கடிக்குள்ளாகலாம் என்பதுதான் தொல்லியல் துறையினரின் கவலை. ஏனெனில் அகழாய்வு மேற்கொள்ளப்படும் இந்த நிலங்கள் இன்று ஒரு விவசாய நிலமாக இருக்கும். நில உரிமையாளரிடம் அனுமதியைப் பெற்று நிலத்தைத் தோண்டி அங்கு அகழாய்வு முடித்த பின் மீண்டும் பழையபடியே நிலத்தை ஒப்படைத்துவிட்டு, மீண்டும் சில மாதங்களுக்குப் பிறகு அந்த நிலத்தின் வேறொரு பகுதியில் அகழாய்வு மேற்கொள்ளப்படுகிறது. இது ஒரு தொடர்பணி. ஒரு கட்டத்தில் ஆய்வு மேற்கொள்ளப்படாத விவசாய நிலங்கள் கட்டிடங்களாக மாறிவிடக் கூடிய வாய்ப்புகள் உண்டு. எனவே அதற்குள்  ஆய்வுகளை விரைந்து செய்ய வேண்டும். ஆனால், ஆட்கள் பற்றாக்குறையை விட பொருளாதார உதவி பெரிய அளவில் கிடைக்காததால், தொல்லியல் ஆய்வுகள் மிக மெதுவாகவே நடந்து வருவதாகக் கவலையுடன் கூறுகின்றனர் அகழ்வாராய்ச்சியாளர்கள்.

-இவள் பாரதி

கலைகளின் தலைநகரம்

இவள் பாரதி

எத்திசையும் சென்று புகழ் குவித்து வரும் கலைஞர்களை உருவாக்கி வருகின்றன, சென்னையிலுள்ள பல அமைப்புகள்

ஆடல், பாடல், இசை, ஓவியம் மற்றும் சிற்பம் என அத்தனை கலைகளிலும் தலைசிறந்து விளங்கும் கலைஞர்களை தன்னகத்தே கொண்ட தனிப்பெருமைக்குரியது சென்னை. எத்திசையும் சென்று புகழ் குவித்து வரும் கலைஞர்களை வார்த்தெடுப்பதோடு, அவர்கள் வளர்ந்து செழிக்கவும், கலைகள் தழைக்கவும் எத்தனையோ மையங்கள், அமைப்புகள், நிறுவனங்கள் சென்னையில் செயல்பட்டு வருகின்றன. அவற்றில் சிலவற்றைப் பார்க்கலாமா?

கலாஷேத்ரா

இந்திய பாரம்பரிய நடனத்தில் சிறப்புடன் திகழ்ந்த ருக்மணிதேவி அருண்டேல் அவர்களால் 1936ல் அடையாறில் கலாஷேத்ரா ஆரம்பிக்கப்பட்டது. இவரது கணவர் டாக்டர் ஜார்ஜ் அருண்டேலுடன் இணைந்து கலாஷேத்ராவை 1962ல் நூறு ஏக்கர் பரப்பளவில் பெசன்ட் நகரில் விரிவுபடுத்தினார். 1993லிருந்து கலாஷேத்ரா அகாதெமியை அரசே ஏற்று நடத்தி வருகிறது. 1994ல் தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிறுவனங்களில் ஒன்றாக இந்திய நாடாளுமன்றத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. நாட்டியத்திற்காக 1956ல் பத்ம பூஷண் விருது பெற்ற ருக்மணி தேவி இந்தியாவை வடிவமைத்த நூறு பேரில் ஒருவராக, ‘இந்தியா டுடே’ வெளியிட்ட பட்டியலில் இடம் பெற்றிருக்கிறார். ராதா பர்னியர், ஏ. ஜனார்த்தனன், சாரதா ஹாஃப்மேன், கமலா தேவி சாட்டோபத்யா, தனஞ்ஜெயன், ஜெயஸ்ரீ நாராயணன், கமலா ராஜகோபால் ஆகியோர் கலாஷேத்ரா மாணவர்களில் முக்கியமானவர்கள்.

தமிழ்நாடு அரசு இசைக்கல்லூரி

1949ல் உருவாக்கப்பட்ட இந்த இசைக் கல்லூரியில் குரலிசை, வயலின், வீணை, மிருதங்கம், புல்லாங்குழல், நாதஸ்வரம், தவில், கடம், கஞ்சிரா,மோர்சிங், கிராமியக் கலை, பரத நாட்டியம் ஆகிய கலைகள் கற்றுத்தரப்படுகின்றன். இவை மூன்று ஆண்டுகள் பட்டயப் படிப்புகளாகும்.

அரசு கவின் கலைக் கல்லூரி

1850ம் ஆண்டு டாக்டர் அலெக்ஸாண்டர் ஹண்டர் எனும் ஆங்கிலேயரால் தொடங்கப்பட்ட கல்லூரி இது. ஆரம்ப காலத்தில் நாற்காலி, மேஜை என ஆங்கிலேய ஆட்சியாளர்களின் அலுவலகப் பயன்பாட்டிற்குத் தேவையான பொருட்களை கலையழகுடன் தயாரித்துக் கொண்டிருந்தது. பின்னர் தனியொரு பாணியை உருவாக்கிக் கொண்டது. இந்தக் கல்லூரியில் முதல்வராகப் பொறுப்பேற்ற முதல் இந்தியர் சிற்பி ராய் சௌத்ரி. சென்னையின் அடையாளங்களில் முக்கியமான உழைப்பாளர் சிலையும், காந்தி சிலையும் ராய் சௌத்ரியின் கைவண்ணம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சந்தானராஜ், முனுசாமி, தனபால், அல்போன்சா, ஆதிமுலம், ஆர்.பி.பாஸ்கரன், தெட்சிணாமுர்த்தி, சந்துரு போன்ற தமிழகத்தின் பிரபலக் கலைஞர்கள் இக்கல்லூரியில் பயின்றவர்களே. இங்குதான் இந்தியாவிலேயே முதன் முதலாக புகைப்படக்கலை வகுப்பு தொடங்கப்பட்டது.

லலித்கலா அகாதெமி

ஓவியம், சிற்பம், புகைப்படம் போன்ற கவின் கலைகளை வளர்த்தெடுக்கும்  நிறுவனம். இதுவொரு தன்னாட்சி அமைப்பு. இந்த அமைப்பு காட்சிக் கூடம், கலைப்பட்டறை போன்ற வசதிகளை வளரும் கலைஞர்களுக்கு செய்து தருகிறது. இது ஒரு வளரும் கலை அருங்காட்சியகம். கல், உலோகம், மரம், செப்புச் சிலைகளை வளர்ப்பதற்கான அடிப்படைகளை உருவாக்கித் தரும் இடமிது. ஓவியம், வரைகலை, கலப்பு ஊடகப் படைப்புகள் போன்றவையும் இங்குள்ள கருவூலத்தில் உள்ளன.

சோழமண்டல ஓவியக் கிராமம்

சென்னை கிழக்குக் கடற்கரைச் சாலையிலுள்ள ஈஞ்சம்பாக்கத்தில் அமைந்துள்ளது சோழமண்டல ஓவியக் கிராமம். தமிழ் ஓவிய சிற்பக் கலையுலகின் தலைசிறந்த கலைஞர்களான பணிக்கர், தனபால், கன்னியப்பன், ஆதிமுலம், ராமானுஜன் போன்றவர்களின் முயற்சியால் உருவானது இந்தக் கலைக் கிராமம். கலைப் படைப்பாளிகளுக்காக ஏற்படுத்தப்பட்ட இந்தக் கிராமத்தில் கலைஞர்கள் தங்கி படைப்புகளை உருவாக்கலாம், காட்சிப்படுத்தலாம்.

சென்னையில் உருவான கலைஞர்கள் இருவரின் குரல்கள்

இசையமைப்பாளர் தேவா

"எந்தவொரு தொழிலையும் செஞ்சு பொழச்சுக்கலாம்னு வர்ற யாரையும் சென்னையோட முகத்துக்குத் தகுந்த மாதிரி ஒரு தொழிலைக் கொடுத்துடுது. இசையில இளையராஜா கோலோச்சிக்கிட்டிருந்த காலத்துல நானும் வந்திருக்கேன்னா அது சென்னை தந்த நம்பிக்கைதான்."

கிரேஸி மோகன்

"அவ்வை சண்முகி’ ஹிந்தி ரீமேக்குக்கு வசனம் எழுத ஹிந்தி ரைட்டர் குல்சார்சென்னை வந்தார். அப்போ, ‘மதராஸிகளுக்கு ஹ்யூமர் சென்ஸ் அதிகம்’னு சொன்னார். ‘எல்லாம் மதர் ஆஸிதான்’னு சொன்னேன். உண்மைய சொல்லணும்னா எனக்கு அடுத்த ஜென்மம் இருந்தா, நான் சென்னையிலேயே  பிறக்கணும்னு ஆசைப்படுறேன்."

சென்னைக்கு வந்து சாதித்த இரு கலைஞர்களின் குரல்கள்

ஓவியர் மற்றும் கலை இயக்குநர் டிராட்ஸ்கி மருது

"நான் ஏழாவது படிக்கும்போது மதுரையிலிருந்து ஒரு திருமணத்திற்காக என் சித்தியுடன் சென்னை வந்தேன். திருமணம் முடிந்த பிறகு திருவிளையாடலில் இடம்பெற்றிருந்த பழைய செட்டெல்லாம் பார்த்தபோது ஆச்சரியமாக இருந்தது. சென்னை ஓவியக் கல்லூரியில்தான் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆவல் ஏற்படக் காரணம் அதுதான்.

தனபால், சந்தானராஜ், ஆண்டனிதாஸ் என கிட்டதட்ட இந்தியாவின் மிக முக்கிய மூத்த கலைஞர்கள் ஓவிய ஆசிரியர்களாக இருந்தார்கள். கல்லூரியில் ஓவியம் பயில்வது தவிர உலக சினிமாக்களை அதிகம் அறிந்துகொள்ளவும் சென்னை பெரிய வாய்ப்பாக இருந்தது. சென்னை எனக்கு அற்புத வாழ்வையும், நல்ல வாப்பையுமே கொடுத்திருக்கிறது."

பாடகர் புஷ்பவனம் குப்புசாமி

"லண்டன் பிபிசி இண்டர்வியூல, ‘உங்களுக்குப் பிடிச்ச இடம் எது?’ன்னு கேட்டாங்க. ‘சென்னைதான் எனக்கு ரொம்பப் பிடிச்சது’ன்னு சொன்னேன். ஏழை, பணக்காரன், நடுத்தரமானவன் எல்லாரும் அவனவனுக்குத் தகுந்த மாதிரி இடங்கள்ல சாப்பிட முடியும். கடைசிவரை தன்னம்பிக்கையும், முயற்சியும் இருக்கிறவனை சென்னை கைவிடாதுங்கிறதுதான் நான் பார்த்த அனுபவம். என்னை வளர்த்தது சென்னைதான்."

இவள் பாரதி

பெண்கள் வாழத் தகுதியற்ற நாடு: இந்தியா!

இவள் பாரதி

பெண்கள்வாழத் தகுதியான நாடுகள் பட்டியலில்இந்தியாவுக்குக் கடைசி இடமே கிடைத்துள்ளது.

ஜி 20 நாடுகளில் உள்ள அனைத்து சூழ்நிலைகளையும் ஆய்வு செய்து அவற்றின் அடிப்படையில் தயாரிக்கப்பட்ட தரவரிசைப் பட்டியல் அண்மையில் வெளியாகியுள்ளது. அதில் முதலிடம் கனடாவிற்கு. ஆண் - பெண் இன வேறுபாட்டைக் களையும் அரசின்கொள்கைகள், வன்முறைக்கு எதிரான நடவடிக்கைகள், பெண்களின் சுகாதாரத்தைப் பேணும் திட்டங்கள், உடல் ரீதியாகவும் தொழில்ரீதியாகவும் அரசியல் ரீதியாகவும் பெண்களுக்குத் தேவையான அடிப்படை உரிமைகளை நிறைவேற்றுதல், வன்கொடுமைகளைத்  தடுத்தல் போன்றவற்றால் கனடா, பெண்கள் வாழத் தகுதியான நாடுகளின் இடத்தில் முதல் இடத்தைப் பெற்றுள்ளது. கனடாவைத் தொடர்ந்து ஜெர்மனி, பிரிட்டன், ஆஸ்திரேலியா, பிரான்ஸ் ஆகிய நாடுகள் முதல் 5 இடங்களைப் பிடித்துள்ளன.

குழந்தைத் திருமணங்கள், அடிமைத்தனம், பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் மீதான வன்முறைகள் ஆகியவற்றின் காரணமாக  மிக மோசமான நாடு என இந்தியாவை ஆய்வு குறிப்பிடுகிறது. பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளைப் பாலியல் தொழிலுக்காக விற்றல், குழந்தைத் திருமணம், வரதட்சணைக் கொடுமை, வீட்டுப் பணிப்பெண்கள் பாலியல் கொடுமைக்கு உள்ளாவது போன்ற காரணங்களால் பெண்கள் வாழத் தகுதியான நாடுகளின் பட்டியலில் இந்தியாவுக்கு கடைசி இடமே கிடைத்துள்ளது என்பதுதான் வேதனையான தகவல்.

தரவரிசைப் பட்டியலில் சவுதி அரேபியா, இந்தோனேசியா, தென்னாப்ரிக்கா, மெக்சிகோ ஆகிய நாடுகள் இந்தியாவிற்கு முன்னதாக இடம்பெற்றுள்ளன.

கடந்த 2011ம் ஆண்டு  உலகில் பெண்களுக்கு மிகவும் ஆபத்தான, பாதுகாப்பு இல்லாத நாடுகளின் பட்டியல் வெளியிடப்பட்டது. இதில் முதலிடத்தில் ஆப்கானிஸ்தானும், 2வது இடத்தில் காங்கோவும், 3வது இடத்தில் பாகிஸ்தானும் இடம்பெற்றிருந்தன. இந்தியா நான்காவது இடத்திலும், ஐந்தாவது இடத்தில் சோமாலியாவும் இருந்தன.

சுகாதாரச் சீர்கேடு, பாலியல் வன்கொடுமைகள், கலாசார ரீதியிலான வன்முறைகள், மதம் அல்லது பாரம்பரியம் சார்ந்த பெண்களுக்கு எதிரான பழக்கவழக்கங்கள், கடத்தல் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் ஆய்வு மேற்கொள்ளப்பட்டது  செய்தி நிறுவனமான தாம்ஸன் ராட்டர்ஸின் பெண்கள் உரிமைக்கான சட்டப்பூர்வத் தகவல் மற்றும் சட்ட ஆதரவு அமைப்பின் (Global hub for women’s rights) சார்பில் நடத்தப்பட்ட ஆய்வு இது.

இந்தியாவில் ஒரு கோடிக்கும் அதிகமான பெண்கள்  விபச்சாரத்தில் தள்ளப்படுகிறார்கள். இவர்களில் 40 சதவிகிதம் பேர் 18 வயதுக்குக் குறைவானவர்கள். 20ம் நூற்றாண்டில் 50 லட்சத்திற்கும் மேற்பட்ட பெண்கள் பெண் சிசுக்கொலை, கருச்சிதைவு  போன்ற காரணங்களால் இறந்திருக்கிறார்கள். கிட்டத்தட்ட இரண்டில் ஒரு பெண்ணுக்கு 18 வயதுக்கு முன் திருமணம் நடக்கிறது.

2009ம் ஆண்டு உலகில் நடந்த குழந்தைகள் கடத்தல் சம்பவங்களில் 90 சதவிகிதம் இந்தியாவிற்குள் நடந்தவையாகும். கட்டாயத் திருமணங்களும் பெண்களுக்கு எதிரான முக்கியக் கொடுமைகளில் ஒன்றாகக் கருதப்படுகிறது.

தேசியக் குற்றப்பதிவு மையம் (‡NCRB)  வெளியிட்டுள்ள தகவல்களின்படி இந்தியாவிலிருக்கும் பெருநகரங்களில் டெல்லிதான் பெண்களுக்குப் பாதுகாப்பில்லாத இடம். 2011ம் ஆண்டில் பெண்களுக்கு எதிரான  குற்றச் செயல்கள் அதிகம் பதிவாகியுள்ளதாக என்.சி.ஆர்.பி. கூறியுள்ளது.

பத்து லட்சத்திற்கும் அதிகமான மக்கள் தொகை உள்ள 53 நகரங்களில் பாலியல் வன்கொடுமை 17.6 சதவிகிதமும் கடத்தல்கள் 31.8 சதவிகிதமும் வரதட்சணை இறப்புகள் 14 சதவிகிதமும் நிகழந்துள்ளன.

ஒட்டுமொத்த தகவல்களின் அடிப்படையில் பார்க்கும்போது பெண்கள் மீதான வன்முறை கடந்த ஆண்டைவிட 15 சதவிகிதம் அதிகரித்துள்ளது. இந்தியாவின் தலைநகரில் காவல்துறைக்கு எதிராக 12,000 வழக்குகள் பதிவாகியுள்ளன என்பது கூடுதல் தகவல். பாதுகாக்க வேண்டிய காவல்துறையாலேயே பெண்கள் வன்முறைக்கு உள்ளாக்கப்படும் நாட்டை, பெண்கள் வாழத் தகுதியில்லாத நாடு என அழைப்பதில் ஆச்சரியமில்லை.

இது ஒருபுறமிருக்க, இந்திய மாநிலங்கள் பலவும் சுகாதாரச் சீர்கேடுகளுக்கு பெயர்போனவை. குழந்தைப்பேறு சமயத்தில் ரத்தசோகையால் இறக்க நேரிடும் பெண்களின் சதவிகிதம் மிக அதிகம். இன்னொருபுறம்  பெண்கள் பொருளாதாரத்தில் மிகவும் பின்தங்கியிருக்கிறார்கள்.

பெண்களுக்கான வரதட்சணைக் கொடுமை இன்றும் இருந்துவருவதால் பெண்சிசுக் கொலை தொடர்ந்து நிகழ்ந்து வருகிறது. ஆண் குழந்தையின் மீதான ஆசையில் தந்தையின் கொடுமையால் பலியான பெங்களூருவைச் சேர்ந்த மூன்றுமாதக் குழந்தை நேஹா அஃப்ரீனை அவ்வளவு சீக்கிரம் யாரும் மறந்திருக்க முடியாது.

ஆண்களைச் சார்ந்தே பெரும்பாலான பெண்கள் வாழ்கிற சூழ்நிலையில் ஆண்களுக்கு ஏற்படுகிற அனைத்துப் பிரச்சினைகளும், பெண்களையும் மனரீதியாகப் பாதிக்கின்றன. இந்தியாவில் தற்கொலைகள் அதிகரித்துள்ளதாக சமீபத்திய புள்ளிவிவரம் தெரிவிக்கிறது. தமிழகத்தில் நிகழும்  தற்கொலைகளில் 30 சதவிகிதம் பெண்கள் செய்து கொள்பவை.

இப்போது சொல்லுங்கள்: இந்தியா பெண்கள் வாழத் தகுதியான நாடுதானா?

பெண்சிசுக் கொலை

கடந்த முப்பது ஆண்டுகளில் இந்தியாவில் அழிக்கப்பட்ட பெண்சிசுக்களின் எண்ணிக்கை ஒரு கோடியே இருபது லட்சம்.

நமது நாட்டில் ஆண்டுதோறும் ஒரு கோடியே பத்து லட்சம் கருக்கலைப்புகள் நடைபெறுகின்றன. இதில் எண்பது லட்சம் பெண்சிசுக்கள் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

- இவள் பாரதி

அங்கே தடை! இங்கே எப்போ?

இவள் பாரதி

அரசு ஊழியர்கள் அலுவலக நேரத்தில் தமது சொந்த தேவைகளுக்காக செல்போன் பயன்படுத்துவதற்கு தடைவிதித்துள்ளது கேரள அரசு.

அலுவலக நேரத்தில் மணிக்கணக்கில் செல்போனில் தங்கள் சொந்த விஷயங்களைப் பேசிக் கொண்டிருப்பதால் அதிகாரிகளை அவசரத்திற்கு தொடர்பு கொள்ளமுடியவில்லை. அதிகாரிகள் இப்படி வெட்டி அரட்டை அடிப்பதால் முடிக்க வேண்டிய அலுவலக வேலையும் தாமதமாகிறது என பொதுமக்கள் தொடர்ந்து புகார் தெரிவித்ததால் அலுவலகங்களில் செல்போனுக்கு கட்டுப்பாடு விதித்திருக்கிறது கேரள அரசு. உத்தரவுடன் நிறுத்திக் கொள்ளாமல் இதனைக் கண்காணிக்க அந்தந்த துறைத் தலைவர்களையும் அறிவுறுத்தியுள்ளது. இப்படிக் கடுமையான உத்தரவைப் பிறப்பித்த போதும் அவசர காலங்களில் மட்டும் செல்போனை பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என்றும் அரசு கூறியுள்ளது.

இந்த உத்தரவானது சரியான நோக்கத்திற்காக பிறப்பிக்கப்பட்டாலும் இது நடைமுறைக்கு சாத்தியமில்லாத விஷயம் என்றும், செல்போனைப் பயன்படுத்த முடியாதபோது அவசரகாலம் என்று எப்படி தெரிந்துகொள்வது என்றும் கேரள அரசு ஊழியர்கள் ஆதங்கப்படுகின்றனர்.

முத்தாய்ப்பாக, இந்த உத்தரவின் மூலம், அலுவலக நேரங்களில் செல்போனில் வெட்டி அரட்டை அடிப்பது குறைந்து, மக்கள் நலப் பணிகள் துரிதமாக நடக்கும் என்பது நிச்சயம். இதே நடைமுறையை  தமிழக அரசும் பின்பற்றலாமே.

நன்றி: புதிய தலைமுறை,  ஜூன், 28, 2012, (பக்கம் 26)

இவள் பாரதி

சென்றார்கள்... வென்றார்கள்

இவள் பாரதி

எத்தனையோ தடைகளைத் தாண்டி வாழ்க்கைப் பயணத்தை தொடரும் மாற்றுத்திறனாளிகள், அவரவர்க்குரிய சில அடிப்படை உரிமைகளைப் பெறுவதற்கும் தொடர்ந்து போராட வேண்டியிருப்பதுதான் பெரும் சோகம். அந்த வரிசையில் மாற்றுத்திறனாளிகள் ஓட்டுநர் உரிமம் பெறுவதற்காக விடாப்பிடியாக போராடியதன் விளைவு.. இன்று அவர்களுக்கு நல்லதொரு தீர்வு கிடைத்திருக்கிறது.

பொன்னையா

 ‘பொன்னையா என்பவர் போலியோவால் பாதிக்கப்பட்ட ஒரு மாற்றுத் திறனாளி. அவர் மாருதி 800 காரைக் கையால் ஓட்டிப் பழகுவதற்காக கேரளாவைச் சேர்ந்த முஸ்தபா என்பவரிடம் காரில் சில மாற்றம் செய்து வாங்கி ஓட்டிப் பழகுகிறார். நன்கு பழகிய பிறகு ஓட்டுநர் உரிமம் கேட்டு விண்ணப்பிக்கிறார். ஆனால் உரிமம் தர மறுக்கிறார்கள். நிறைய இடங்களில் மனு கொடுத்தும் எந்த பலனும் இல்லை. பின்னர் மதுரை உயர்நீதிமன்றத்தில் ரிட்மனு தாக்கல் செய்ய, உடனடியாக ஓட்டுநர் பழகுநர் உரிமம் கொடுக்க வேண்டும். பின்னர் அவருக்கு டெஸ்ட் முடித்து லைசன்ஸ் கொடுக்க வேண்டும் என்று நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.

பிரபுராஜதுரை

இந்த செய்தி பத்திரிக்கையில் வெளிவந்த மறுநாள் அரசாணை ஒன்று வெளியானது. அதில் டி.வி.எஸ் தயாரிப்பு நிறுவனங்களில் இருந்து வெளிவரும் மாற்றுத் திறன் கொண்டோருக்காக வடிவமைக்கப்பட்ட மூன்றுசக்கர வாகனங்களை பயன்படுத்துவோர்க்கு உடனடியாக லைசன்ஸ் கொடுக்க வேண்டும் என்று அதில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தது’ என்கிறார்கள் இந்த வழக்கில் ஆஜரான வழக்கறிஞர்கள் பிரபுராஜதுரையும், இராபர்ட் சந்திரகுமாரும்.

சரி, கையால் ஓட்டும் கார் உருவானது எப்படி?

லஜபதிராய்

’கேரளாவில் முஸ்தபா என்பவர் ஒரு விபத்தில் கால்களின் செயல்திறனை இழந்துவிடுகிறார். அவர் பிற்பாடு ஒரு கார் வாங்கி தனக்கு தகுந்த மாதிரி கைப்பகுதியில் சில மாற்றங்களை செய்து ஓட்டி வந்தார். இவருடைய நண்பர் ஒருவர் இந்தக் காரை விரும்ப அவருக்கு காரைக் கொடுத்துவிட்டு தனக்காக மறுபடியும் வேறொன்று செய்து கொண்டார். இப்படியே மாற்றுத்திறனாளிகள் கேட்டால் காரில் சில பாகங்களைப் பொருத்திக் கொடுத்து வருகிறார். நானும் அவரிடம் சென்று எனது காரை சில மாற்றங்கள் செய்து ஓட்டிக் கொண்டிருக்கிறேன். நான் வாங்கிய காரில் எந்தவித பாகங்களையும் மாற்றவில்லை. கால்பகுதியில் இருக்கும் ஆக்ஸிக்லேட்டருக்கும், ப்ரேக்குக்கும் ஒரு ஒயர் பொருத்தி கையினால் நான் ஓட்டும் அளவுக்கு மாற்றி வாங்கி வந்தேன். இதுவரை கடந்த ஏழு வருடங்களாக 50,000கி.மீட்டருக்கு மேல் வண்டி ஓட்டியிருக்கிறேன். எனது தேவைக்கு அடுத்தவரை எதிர்பார்த்து நிற்பது இயலாது என்பதை விட பிறருக்கு அவசர உதவி தேவைப்படும் போது உதவ முடிகிறது என்பது திருப்தியளிக்கிறது. ஆனால் இன்னும் எல்.எல்.ஆர். தான் வைத்திருக்கிறேன். நிரந்தர லைசன்ஸ் தரவில்லை.’ என்று ஆதங்கப்படுகிறார் பொன்னையா. ‘இன்று என்னுடைய முயற்சியின் விளைவாக டிவிஎஸ் தயாரிப்பு நிறுவனத்தின் மூன்று சக்கர வாகனத்திற்காகவாவது லைசன்ஸ் கொடுக்க ஆணை பிறப்பிக்கப்பட்டதே ஆறுதலாக இருக்கிறது‘ என்கிற பொன்னையா ஒரு வழக்கறிஞரும் கூட .

இராபர்ட் சந்திரகுமார்

இன்னொரு சம்பவம்..

இதே போல மாற்றுத் திறனாளியான பால்ராஜ் என்பவர் தனது காருக்கு பதிவுச் சான்றிதழ் கேட்டு விண்ணப்பித்திருக்கிறார். ஆனால் தர மறுத்துள்ளார்கள். இவரது காரும் கேரளாவில் கொடுத்து சிறு மாற்றம் செய்து கொண்டு வரப்பட்டது. ’வண்டியை உங்கள் இஷ்டத்திற்கு மாற்றினால் பதிவுச் சான்றிதழ் தர முடியாது’ என்று ஆர்.டி.ஓ. அலுவலகத்தில் கூற மதுரை உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்குத் தொடுக்கப்படுகிறது. இந்த வழக்கில் லஜபதிராய் ஆஜராகினார். நீதிமன்றம் ’ஒரு மாதத்திற்குள் பதிவுச் சான்றிதழ் கொடுக்க வேண்டும்’ என்று உத்தரவிட்டது. அத்துடன் மாற்றுத்திறனாளிகள் வாரியத்தில் இருக்கும் உறுப்பினர்களுக்கு விண்ணப்பித்ததும் ஓட்டுநர் உரிமம், பதிவுச் சான்றிதழ் போன்றவை உடனடியாக வழங்கப்பட வேண்டும் என்று மோட்டார் வாகனச் சட்டத்தில் திருத்தம் கொண்டு வரவும் வழிவகை செய்ய அறிவுறுத்தியிருக்கிறது.

பாக்ஸ்
·மாற்றுத்திறனாளிகள் ரயிலில் நான்கில் ஒருமடங்கு கட்டணம் செலுத்தி இந்தியா முழுவதும் பயணிக்கலாம். உடன் அழைத்துச் செல்லப்படும் ஒரு நபருக்கும் இதே சலுகை உண்டு. இதே போல பேருந்திலும் சலுகை உண்டு.

·மாற்றுத்திறனாளிகள் திருமணத்திற்கு அரசின் திருமண நிதியுதவித் திட்டத்திலிருந்து 25,000ரூபாயும், 4கிராம் தங்கமும், பட்டதாரிகளுக்கு 50,000ரூபாயும், 4கிராம் தங்கமும் வழங்கப்படுகிறது.

·10ம் வகுப்பு மற்றும் 12ம் வகுப்பு அரசுப் பொதுத் தேர்வுகளில் முதல் மூன்று இடங்களைப் பெறும் மாற்றுத் திறனாளி மாணவ,மாணவியருக்கு ரொக்கப்பரிசு மற்றும் உயர்கல்வித் தொடர உதவித்தொகை வழங்குதல். அரசு மற்றும் அரசு உதவி பெறும் கல்லூரிகளில் பயிலும் மாற்றுத்திறனாளி மாணவ, மாணவிகளுக்குத் தனி கட்டணம் (Special Fees ) செலுத்துவதிலிருந்து விலக்களித்தல்.

·மாற்றுத்திறனாளிகள் சுயதொழில் புரிய உதவும் வகையில் மோட்டார் பொருத்தப்பட்ட தையல் இயந்திரங்கள் இலவசமாக வழங்கப்படுகின்றன. சுய வேலைவாய்ப்புத் திட்டத்தின் கீழ் பெட்டிக்கடை வைக்க மானியம் உண்டு.

·தசைச் சிதைவு  நோயால் பாதிக்கப்பட்ட மாற்றுத்திறனாளிகளை பராமரிக்க அரசின் உதவித் தொகை உண்டு.

நன்றி: புதிய தலைமுறை,  ஜூன், 28,  2012, (பக்கம் 34 -35)

இவள் பாரதி

தகவல் தராத தகவல் ஆணையத்திற்கு அபராதம்

இவள் பாரதி

தகவல் தரவேண்டிய தகவல் ஆணையமே, குறித்த காலத்திற்குள் கேட்ட தகவலைத் தராமல் காலதாமதம் செய்ததற்கு அபராதம் விதித்து நெத்தியடியாக தீர்ப்பளித்திருக்கிறது சென்னை (தெற்கு) நுகர்வோர் குறைதீர் மன்றம். 

அரசு சார்ந்த எந்த தகவல்களையும் கேட்டு எழுத்து மூலம் பெறுவதற்கு ஒரு குடிமக்களுக்கு உரிமை உள்ளது. இதன் மூலம் மக்கள் நலத்திட்டங்களுக்காக ஒதுக்கப்பட்ட நிதி முறையாகப் பயன்படுத்தப்பட்டிருக்கிறதா, நமது வரிப்பணம் வீணாகிறதா, நம் நாட்டின் கல்வி, வேலைவாய்ப்பு போன்றவற்றில் நடக்கும் முறைகேடுகள் நடந்துள்ளனவா என்பது உட்பட அனைத்தையும் அறிந்து கொள்ள முடியும். இந்தத் தகவல்களைப் பெற குறிப்பிட்ட 30 நாட்கள் என்ற காலக்கெடு இருக்கிறது. (உயிர் காக்கும் விஷயங்களில் 24 மணி நேரத்திற்குள் தகவல் தர வேண்டும்) இந்தக் காலகெடுவுக்குள் தகவல்கள் தரவேண்டும் என்றும், தாமதமானால் ஏன் தாமதமாகிறது என்பதற்கான சரியான காரணத்தையும் சொல்ல வேண்டும். சரியான தகவல்களைத் தர மறுப்பதும், தவறான தகவல்களைத் தருவதும், தகவல்களைத் தர காலம் தாழ்த்துவதும் நுகர்வோருக்கு செய்யும் அநீதியாகும். இந்த அநீதிக்கு எதிராகத்தான் சென்னையைச் சேர்ந்த வழக்கறிஞர் ரமேஷ் மாநில தகவல் ஆணையத்தின் பொதுத் தகவல் அதிகாரிக்கு எதிராக நுகர்வோர் குறைதீர் ஆணையத்தில் வழக்கு தொடுத்தார்.

ரமேஷ், வழக்கறிஞர்

இவர் கடந்த ஏப்ரல் மாதம் 5ம் தேதி, மாநில தகவல் ஆணையத்திடம் சில கேள்விகளைக் கேட்டு தபால் அனுப்பியிருக்கிறார். அதில், ‘மனுதாரர்களுக்கு, தாமதமாக தகவல் தரும் பொது தகவல் அதிகாரிகள் மீது எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கை என்ன? மாநில தகவல் ஆணையத்தில் பணிபுரியும் அதிகாரிகளின் எண்ணிக்கை மற்றும் அவர்களின் சம்பளம் எவ்வளவு? என 19 தகவல்களைக் கேட்டுள்ளார். ஆனால் ஜூன் 23ம் தேதிதான் தகவல் தரப்பட்டிருக்கிறது. இதனால் சென்னை நுகர்வோர் மன்றத்தில் மாநில தகவல் ஆணையத்தின் மேல் புகார் அளித்தார். அதற்கு, ‘குறித்த நேரத்திற்குள் தகவல் தரப்படவில்லையெனில் ஆணையத்தில்தான் மேல் முறையீடு செய்ய வேண்டும், அவரை நுகர்வோராக கருதக் கூடாது’  என்று மாநில தகவல் தெரிவித்திருக்கிறது. 

நீதிபதி. ராமச்சந்திரன்

ஆனால், இதற்கு முன் இது போன்ற வழக்கில் உச்சநீதிமன்றம் மற்றும் தேசிய நுகர்வோர் ஆணையம் ஆகியவை அளித்த தீர்ப்பினை முன்னுதாரணமாகக் கொண்டு, தகவல் கேட்பவரும் நுகர்வோரே என்ற அடிப்படையில், ’குறித்த நேரத்தில் தகவல் தராதது சேவைக் குறைபாடு’ என்று கூறி மாநில தகவல் ஆணையத்திற்கு 5000 ரூபாய் அபராதம் விதித்து உத்தரவிட்டது சென்னை தெற்கு நுகர்வோர் குறைதீர் மன்றம். தாமதமான தகவலுக்காக மற்றும் சரியான தகவல் தராததற்காக தமிழகத்தில் முதன்முதலில் தகவல் அலுவலகம் மீது அபராதம் விதித்து உத்தரவிட்டவர் திருநெல்வேலியைச் சேர்ந்த நீதிபதி இராமச்சந்திரன். இந்த தீர்ப்பையும் முன்மாதிரியாகக் கொண்டே இப்போது மாநில தகவல் ஆணையத்திற்கெதிராக தீர்ப்பளித்திருக்கிறது சென்னை நுகர்வோர் மன்றம். மாநில தகவல் ஆணையத்தின் மீது அபராதம் விதித்திருப்பது இதுவே முதன்முறை. இனிமேலாவது தகவல் தர வேண்டிய அமைப்புகள் தங்களின் பொறுப்பை உணர்ந்து செயல்படும் என நம்புவோம். 

பாக்ஸ்

ஐஸ்வர்யா

என் கேள்விக்கு என்ன பதில்?


பாடப்புத்தகம் படிக்கும் போது தோன்றிய ஒரு கேள்விக்கு பிரதமர் அலுவலகம் வரை பதில் கேட்டு இந்தியாவையே திரும்பி பார்க்க வைத்திருக்கிறாள் சிறுமி ஐஸ்வர்யா.

காந்தி எப்போது தேசத்தின் தந்தையானார்? இந்தக் கேள்விக்கு ஆசிரியர், பெற்றோர், உறவினரிடம் பதில் கிடைக்காத பத்து வயது சிறுமி, பிரதமரிடம் தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டத்தின் மூலமாக பதில் கேட்டு கடிதம் எழுதுகிறார். திகைப்படைந்த பிரதமர் அலுவலகமோ அந்த கடிதத்தை உள்துறை அமைச்சகத்துக்கு அனுப்ப.. அங்கும் பதில் தெரியாததால் தேசிய தகவல் பதிவகத்திற்கு அனுப்பப்டுகிறது. அங்கும் பதில் தெரியவில்லை. (பதில்: காந்தியின் மனைவி இறந்த போது நேதாஜி வெளியிட்ட இரங்கல் செய்தியில் காந்தியை மகாத்மா என்று குறிப்பிட்டிருக்கிறார்) 

நன்றி: புதிய தலைமுறை,  ஜூன், 28, 2012, (பக்கம் 58 - 59)
இவள் பாரதி

11,500 ஆண்டுகள் பழைமையானதா பூம்புகார்?

இவள் பாரதி

புகார் கடலாராய்ச்சியில் புகார் மேல் புகார்

சமீப நாட்களாக கடல்கொண்ட பூம்புகார் பற்றிய ஆய்வு குறித்த மின்னஞ்சல் ஒன்று பலருக்கும் வந்து கொண்டிருக்கிறது. கிரகாம் ஹான்காக் என்ற ஆய்வாளர் கடலுக்கடியில் ஆராய்ச்சி செய்து பூம்புகார் 9500 ஆண்டுகள் முதல் 11,500 ஆண்டுகள் வரை பழமையானது என்று தனது ஆராய்ச்சியில் குறிப்பிட்டுள்ளதை அடிப்படையாகக் கொண்டு தயாரிக்கப்பட்ட அந்த மின்னஞ்சல், கிரஹாம் ஹான்காக்கின் ஆய்வின் அடிப்படையை ஏற்காமல் இன்னும் பூம்புகாரை இரண்டாயிரம் ஆண்டுகள் பழமையானது என்று ஏன் பாடப்புத்தகங்களில் குறிப்பிட வேண்டும்?   இதுகுறித்து அக்கறை கொள்ளாமல் தேசிய கடற்பொறியியல் ஆய்வு நிறுவனம் என்ன செய்கிறது? கடலில் மூழ்கிய தமிழக நகரங்கள் பற்றிய ஆராய்ச்சி ஏன் தீவிரமடையவில்லை என்றும் அது சூடான சிந்தனைகளை முன்வைக்கிறது. கிரஹாம் ஹான்காக்கின் ஆய்வு குறித்து புதுச்சேரி, திராவிடப் பேரவையின் பொதுச் செயலாளர் நந்திவர்மன் தனது வலைத்தளத்தில் எழுதிய கட்டுரைதான் அப்படி மின்னஞ்சலாக அனுப்பப்பட்டுக் கொண்டுள்ளது. உண்மையில் பூம்புகார் கடலாய்வில் நடந்து வருவதென்ன?

நந்திவர்மன்

நந்திவர்மனைச் சந்தித்து கடல் கொண்ட பூம்புகாரின் கடலாய்வு குறித்தும் தொன்மை குறித்தும் கேட்டோம்.

"இணையதளத்தில் கூகுள் மேப்பில் நீங்கள் பார்க்கலாம். இந்தியாவைச் சுற்றியிருக்கும் கடலோரப் பகுதி சில மைல் தூரம் வெளிர்நீல நிறத்திலும் அதைத்தாண்டிய பகுதிகள் கருநீல நிறத்திலும் இருக்கும். வெளிர்நீலப் பகுதிகள் ஆழம் குறைவானவை. அங்கே நிலம் மூழ்கியுள்ளது என்பதற்கு இன்று கூட பெரிய சான்று இருக்கிறது.
தேசிய கடலாராய்ச்சி நிறுவனம் மார்ச் 7, 1991ல் தரங்கம்பாடிக்கும் பூம்புகாருக்கும் இடையே உள்ள பகுதியில் கடல் ஆய்வு செய்தது. சோனோகிராப் எனப்படும் கருவியை இதற்குப் பயன்படுத்தினர். இந்தக் கருவி கடலில் மிதக்கும்போது, கடலுக்கடியில் கட்டடமிருந்தால் ஒலி எழுப்பக் கூடியது. இந்த ஆய்வில் கப்பல் ஒன்று கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. மார்ச், 8,9ல் கடலில் மூழ்கியவர்கள் இரும்பு பீரங்கி, ஈயக்குண்டைக் கண்டுபிடித்தார்கள். எஸ்.ஆர்.ராவ் தலைமையில் வானகிரி பக்கத்தில் கப்பல் கட்டுமானம் தொடர்புடைய ஒரு பொருள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

கூகுள் மேப்பில் வெளிர் நீலம்

 1991 மார்ச் 23ல் முதன்முறையாக பூம்புகார் கடல் பகுதியில் குதிரைலாட  வடிவத்தில் கட்டுமானம்ஒன்றைக் கண்டுபிடித்தனர். அதன் இரண்டு முனைகளுக்குமிடையில் 20 மீட்டர் தூரம் இருக்கும். அது கோயிலா அல்லது கோட்டை மதில் சுவரா என்பது குறித்து பின்னர் ஆய்வு செய்யலாம் என்று திரும்பி விட்டனர். மீண்டும் 1993ல் தேசியக் கடலாராய்ச்சி நிறுவனம் ஆராய்ச்சியைத் தொடங்கியது. அப்போது 23 மீ. ஆழத்தில் ஆங்கில எழுத்தான U வடிவத்தில் 2 மீ. உயரமும், 85 செ.மீ. நீளமும் உடைய ஒன்றைக் கண்டுபிடித்தனர். அது புழுதியும் சேறுமாக மூடப்பட்டிருந்தது.  பின்னர் நிதிப்பற்றாக்குறையால் அகழாய்வு தடைபட்டது.

 உலகக் கடல் அகழாய்வில் ஈடுபட்டிருக்கும் இங்கிலாந்தைச் சேர்ந்த கிரஹாம் ஹான்காக், தேசியக் கடலாராய்ச்சி நிறுவனத் தலைவராக இருந்து ஓய்வு பெற்ற எஸ்.ஆர்.ராவ் அவர்களை 2001 பிப்ரவரியில் சந்தித்து சில விளக்கங்கள் கேட்டிருக்கிறார். அது குறித்து அவர்  தனது புத்தகத்தில் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்.
அதில் கிட்டத்தட்ட 19,000 ஆண்டுகளாக ICE AGE எனப்படும் பனி உருகி கடல் மட்டம் உயர்வது நடந்து வருகிறது. இதுவரை மூன்று முறை கடல் மட்டம் உயர்ந்திருக்கிறது. வடதுருவப் பனி உருகி பல நாடுகளின் பகுதிகள் கடலில் மூழ்கின. கடைசியாக 8,000 ஆண்டுகளுக்கு முன் பனி உருகி கடல் மட்டம் உயர்ந்தது என்கிறார் கிரஹாம். இவரது கருத்தை டர்ஹாம் பல்கலைக்கழகத்தின் விஞ்ஞானி கிளன் மில்னே, ‘கடல்மட்ட உயர்வின் அடிப்படையில் பார்க்கும்போது பூம்புகார்  9,500 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டதாக இருக்கும்’ என்று உறுதி செய்தார்.

கிரஹாம் ஹான்காக்

 கிரஹாம், பூம்புகார் கடலில் மூழ்கி ஆய்வு செய்த அறிக்கையை பெங்களூரில் வெளியிட்டார். அவர் எடுத்த புகைப்படங்கள் பத்திரிகைகளில் வெளியிட அனுமதிக்கப்படவில்லை. ஏனெனில், துவாரகை 7,500 ஆண்டுகள் பழமையானது என்று ஏற்றுக் கொண்டவர்கள் பூம்புகார் 9,500 ஆண்டுகள் பழமையானது என்பதை ஏற்க மறுத்தனர். ஆனால், இவரது ஆய்வு, அண்டர் தி வேர்ல்டு என்ற தலைப்பில் அமெரிக்க சேனல்களில் ஒளிபரப்பானது.நம்மவர்கள் பலர் கரையில் இருந்துகொண்டே கடலைப் பற்றி ஆய்வு நோக்கில் எழுதிவிடுவார்கள். ஆனால், வெளிநாட்டவர்கள் கடலுக்குள் சென்று வந்துதான் கடலைப் பற்றியே எழுதுவார்கள்" என்கிறார் நந்திவர்மன்.

செல்வராஜ்

தேசியக் கடலாராய்ச்சி மையத்தின் தலைவர் எஸ்.ஆர்.ராவ் தலைமையில் ஆராய்ச்சி மேற்கொண்டபோது, அவருக்கு உதவியாளராக அப்போது மாவட்ட தொல்லியல் துறை ஆய்வாளராக இருந்தவர் செல்வராஜ். தமிழக அரசு கடலாய்வுக்காக ஒதுக்கிய பணத்தை செலவழிக்க வேண்டுமானால் தேசியக் கடலாராய்ச்சி நிறுவனத்தோடு தொல்லியல் துறையைச் சேர்ந்தவர்களும் இருக்க வேண்டும் என்று கூறவே, முறையான பயிற்சி கொடுத்து செல்வராஜ் இந்த ஆராய்ச்சியில் நீருக்குள் மூழ்கி கடலாய்வு செய்திருக்கிறார். "1983 முதல் 1996 வரை நான்கு கட்டங்களாக ஆய்வு செய்தோம். திருமுல்லைவாயிலிலிருந்து தரங்கம்பாடி வரை எங்களது ஆராய்ச்சிகளை மேற்கொண்டோம். தேசியக் கடலாராய்ச்சி நிறுவன விஞ்ஞானி வோரா தலைமையில் நடந்த முதல் கட்ட ஆய்வில் கடற்கரையோரம் ஐந்து கி.மீ. தூரம் வரை நடந்து போனோம். அதில் பல உறைகிணறுகளைக் கண்டறிந்தோம்.


இரண்டாம் மூன்றாம் கட்ட ஆய்வு, கடல் மேற்பரப்பில் மேற்கொள்ளப்பட்டது. அப்போது குளோபல் ப்ராஸசிங் சிஸ்டம் எனப்படும் ஜி.பி.எஸ். உட்பட ஐந்து வகையான கருவிகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. Side scan sonar Fisher என்ற கருவியின் மூலம் கடலுக்கு அடியில் நிலப்பரப்பில் என்ன இருக்கிறது என்பதையும் (கட்டடம், மண் படிவங்கள், கப்பலின் சிதைந்த பகுதிகள் போன்றவை), Eco மூலம் அது எவ்வளவு ஆழத்தில் இருக்கிறது என்பதையும், –Mini Ranger  மூலம் எவ்வளவு தூரத்தில் இருக்கிறது என்பதையும் ஆய்வு செய்யமுடியும்.

கடைசியாக எஸ்.ஆர்.ராவ் தலைமையில் கடலுக்கு அடியில் விசாகப்பட்டினத்தில் இருந்து வந்த டைவர்ஸ் (கடலில் மூழ்குபவர்கள்) உடன் நானும் டைவிங் செய்தேன்.

இந்தக் கடலாய்வின்போது கடலுக்கு அடியில் 45 மீட்டர் நீளத்தில் 7 மீட்டர் தூரத்தில் மண்படிவங்களைக் கண்டறிந்தோம். ஒரு படிவத்தை ஆய்வு செய்தபோது, அது 2 மீட்டர் சுற்றளவுக்குப் புழுதிகளால் மூடப்பட்டிருந்தது. கரையிலிருந்து நாலரை கி.மீ. தூரத்தில் 67 அடி ஆழத்தில் மனிதர்களால் கட்டப்பட்ட கட்டடங்கள் இன்றளவும் இருக்கின்றன. செம்பூரான் கற்களை வைத்து அடுக்கிக் கட்டப்பட்ட கட்டடங்கள் அப்போது கண்டறியப்பட்டன. எங்களது ஆய்வின் போது எடுக்கப்பட்ட வீடியோ மற்றும் புகைப்படங்கள் தமிழக கடலாராய்ச்சி நிறுவனத்திடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது" என்கிறார் தொல்லியல் நிபுணர் செல்வராஜ்.

ஒரிஸா பாலு

தமிழர்களின் தொன்மை குறித்தும், கடல் மீன் வளம் குறித்தும், பூம்புகார் மற்றும் குமரிக்கண்டம் போன்ற கடலில் மூழ்கிய நகரங்கள் குறித்தும் ஆய்வு செய்து வருபவர் ஒரிஸா பாலு. இவர், ஒருங்கிணைந்த பெருங்கடல் பண்பாட்டு ஆய்வு மையம் என்ற அமைப்பை நிறுவி, கடல் சார்ந்த ஒட்டுமொத்த ஆராய்ச்சியையும் இதன் கீழ் ஒருங்கிணைத்து வருகிறார்.

ஒரிஸா பாலு கூறும்போது,  "தேசியக் கடலாராய்ச்சி நிறுவனம் கார்பன் 14 ஆய்வு அடிப்படையில் கடலுக்கு அடியில் இருக்கும் பூம்புகார் கி.மு. மூன்றாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்ததாக இருக்கும் என்கின்றது. கிரஹாம் கடல்மட்ட உயர்வின் அடிப்படையில் 9,500 ஆண்டுகள் பழமையானது. கடலுக்குள் இருக்கும் கட்டடங்கள், உடைந்து போன கப்பல்களின் பகுதிகள் போன்ற இடங்களில்தான் அதிகமான மீன் வளங்கள் இருக்கின்றன. ஏனெனில் இடிபாடுகளுக்கிடையேதான் மீன் குஞ்சுகள் பெரிய மீன்களிடமிருந்து தப்பிப் பிழைக்க முடியும் என்பதுடன், அந்தப் படிவங்கள் மீது முட்டையிடவும், மீன் குஞ்சுகளைப் பாதுகாக்கவும் முடியும்.
பூம்புகாரிலும் இது போன்ற இடங்கள் இருக்கின்றன. கடல் பற்றி அதிகமாக மீனவர்களுக்குத்தான் தெரியும். அதனால், மீனவர்களின் துணையோடு எனது ஆய்வுகளை மேற்கொண்டுள்ளேன். இதுபோல பூம்புகாரிலும்  கடலில் மூழ்கும் குளியாளிகளுடன் சேர்ந்து ஆய்வு மேற்கொண்டு ஆவணப்படுத்த உள்ளோம்" என்றவர், சமீபத்தில் பூம்புகாரில் ஒரு கலந்தாய்வுக்கு ஏற்பாடு செய்திருந்தார்.

புலவர்.தியாகராசன்

இந்தக் கலந்தாய்வில் மீனவர்கள், தமிழ்த்துறைப் பேராசிரியர்கள், ஆய்வாளர்களும் கலந்துகொண்டனர். இதில் கலந்துகொண்ட ஓய்வு பெற்ற தமிழ்த்துறைப் பேராசிரியர் தியாகராசன், ‘பூம்புகாரின் வரலாற்று எச்சங்கள்’ எனும் அரிய ஆய்வு நூலை எழுதியவர். இவர் பூம்புகாரில் ஆய்வு மேற்கொள்ள வரும் தொல்பொருள்துறை, அகழாய்வுத் துறை அறிஞர்கள் அத்துணை பேருடனும் தொடர்பில் இருந்தவர். "இந்தக் கடலை அறுபது வருஷமா பாத்துட்டு இருக்கேன். நான் பார்த்த காலத்திலிருந்து கடல் இப்போ ரொம்ப உள்ளே வந்திருக்கு. அம்பது வருஷத்துக்கு முன்னாடி கடல் காலையில் உள்வாங்கி அந்தியில் வெளியே வரும். அப்போ அங்கே இருந்த கோயிலில் மக்கள் சாமி கும்பிட்டு வருவாங்க. காலையில் உள்வாங்கும்போது, மெதுவாகவும் வெளிவரும்போது வேகமாகவும் வரும். இப்போ இருக்கிற இந்தக் கண்ணகி சிலை மூன்று முறை இடம் மாறிடுச்சு" என்று கலந்தாய்வில் பேசினார்.

பேரா.தியாகராஜன்

மற்றொரு பேராசிரியர் தியாகராஜன், "பெரும்பாலும் வரலாறு சார்ந்த ஆய்வுகளை செய்வதும், மேற்கொள்ள தூண்டுவதும் தமிழ்த்துறை பேராசிரியர்களே. ஏனெனில் இலக்கியத்தில் இருக்கும் வரலாற்றின் உண்மையை தேடுபவர்கள் எங்களைப் போன்றவர்களே" என்றார்.

ஜெகன்

அடுத்து பேசிய மீனவர் ஜெகன், "கடலுக்குள் 65 இடங்கள்ல பார் (மீன் இனப்பெருக்கம் செய்யக் கூடிய இடிபாடுகள், தீவு போன்ற பகுதிகள்) இருக்கு. கிட்டத்தட்ட எல்லா இடங்கள்லயும் ஆழம் ரொம்பக் குறைவாகத்தான் இருக்கு. இந்த பார்கள்லதான் நாங்க போய் மீன் பிடிப்போம். ஒவ்வொரு பாருக்கும். காவிரி பார், பூம்புகார் பார்னு பேர் இருக்கும். எங்ககிட்ட இருக்கிற கருவி மூலம் ஒவ்வொரு பாரும் எவ்வளவு ஆழத்துல எவ்வளவு நீளத்துல எவ்வளவு பெரிசா இருக்குனு பாக்க முடியும். கிட்டத்தட்ட கடலில் 21 கி.மீ. வரை இந்த மாதிரி நிறைய பார்கள் இருக்கு" என்றார்.

இரா. கோமகன்

தமிழக அரசின் பொதுப்பணித்துறை கடற்புறப் பிரிவில் பணியாற்றிய பொறியாளர் இரா.கோமகன், "1998ம் ஆண்டு 45 மீட்டர் தூரத்தில் கடல் இருந்தது. 2009ல் 60 மீட்டர் கடல் ஊடுருவியது. தற்பொழுது மேலும் 10 மீட்டர் அளவிற்கு கடல் அரிப்பால் கரை பாதிப்படைந்துள்ளது. மொத்தத்தில் வானகிரி கடற்கரை 70 மீட்டர் அரிப்புக்குள்ளாகியுள்ளது. தமிழகத் தொல்லியல் ஆய்வுகளின்படி பூம்புகார் 5 கிலோமீட்டர் கடல் கொண்ட பகுதி. ஒன்று மட்டும் உறுதியாகிறது, புகாரின் கரை விழுங்கும் கடலின் தாகம் இன்னும் தீர்ந்தபாடில்லை" என்கிறார்.

இந்த ஆய்வுக்காக முதலில் ஒதுக்கிய இரண்டரை கோடியில் 50 லட்சம் மட்டுமே ஆய்வுக்காக செலவழிக்கப்பட்டிருக்கிறது. மிச்சம் என்ன ஆனதென்று தெரியவில்லை. தகுதியான கடலாராய்ச்சி நிபுணர்கள் இல்லாததும் இதுவரை நடந்து முடிந்திருக்கும் பூம்புகார் கடல் ஆய்வுகளைச் சரியான முறையில் அங்கீகரிக்காததும் இந்தப் பின்னடைவுக்குக் காரணங்கள் என்று கூறியவர்கள், கடலுக்கடியில் இருக்கும் நகரத்தை முழுமையாக அறிந்துகொள்ள பூம்புகார் குறித்த ஆய்வு மேலும் தீவிரப்பட வேண்டும் என்றும் கோரிக்கை வைத்தனர்.

இப்போது பூம்புகார்

ஒரு காலத்தில் சோழர்களின் தலைநகரமாகவும் கோவலன், கண்ணகி வாழ்ந்த நகரமாகவும் விளங்கிய பூம்புகார் பல்வேறு சிறப்புகளைக் கொண்டதென இலக்கியத்தில் படித்திருக்கிறோம். இப்போது குப்பைகள் குவியும் மண்மேடாக மாறியிருந்தது. வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பூம்புகார் வார நாட்களில் குவியும் சுற்றுலா பயணிகளால் பிளாஸ்டிக்கால் நிரம்பி வழிவதும் கண்ணகி சிலையிருக்கும் கட்டடப் பகுதியில் சுற்றுலா வருபவர்கள் தங்களது பெயரினைப் பொறித்து விளையாடியிருப்பதும் ஒருபக்கம் வேதனையளிக்க, மறுபக்கம் பூம்புகாரில் இருந்து 5 கி.மீ. தொலைவில் இருக்கும் வானகிரியில் அனல்மின் நிலையம் வர இருப்பது அந்தப் பகுதி மக்களை கவலையடைய வைத்திருக்கிறது. இதிலிருந்து வெளியேறும் கழிவுகளால் கடலில் இருக்கும் மீன் வளம் குறைந்துபோகும் அபாயமும் இருக்கிறது. 




நன்றி: புதிய தலைமுறை,  ஜூலை, 5 2012, (பக்கம் 54 - 56)
இவள் பாரதி

ரோட்டில் காரும் ஓட்டலாம்... வீட்டில் சோறும் ஆக்கலாம்!

பொடிசி

சாலையில் காரை இயக்கவும், சமையலறையில் மாவை அரைக்கவும், சூரிய ஒளியால் முடியுமென்றால் அது ஆச்சர்யம்தானே...சூரிய ஒளியால் இயங்கக்கூடிய காரில் பொருத்தப்பட்டிருக்கும் பேட்டரியே வீட்டிலிருக்கும் மின்விசிறி, மின்விளக்கு, கிரைண்டர், மிக்ஸி, டி.வி.ஆகியவற்றையும் இயக்குகிறது.

சோலார் காரை கண்டுபிடித்த ராஜசேகரிடம் பேசியபோது, "மின்தட்டுப்பாடு, பெட்ரோல் விலையேற்றம்னு பல பிரச்சினைகள் நம்மை சிரமப்படுத்துது. இதுக்கு என்ன தீர்வுனு ஓர் ஆறு மாசமா செஞ்ச முயற்சியிலதான் சூரிய ஒளியில ஓடக் கூடிய காரை கண்டுபிடிச்சேன். இன்னும் சில வேலைகள் அதுல செய்ய வேண்டியிருக்கு. ஆனாலும் இதை இப்பவே ஓட்டிட்டுதான் இருக்கேன். இந்த காரோட மேற்கூரையில சோலார் தகடு பொருத்தியிருக்கேன். இது 25 வருஷத்துக்கு பழுதாகாது. இதன் மூலமா பேட்டரியில சேமிக்கப்படுற மின்சாரத்துல 30 கி.மீ. வேகத்துல 50 கிலோமீட்டர்ல இருந்து 200 கிலோமீட்டர் வரை காரை ஓட்டலாம். வீட்டுல கரண்ட் இல்லாத நேரத்துல இதுல இருக்கிற பேட்டரியில கனெக்‌ஷன் கொடுத்து ஒரே நேரத்துல டி.வி., ஃபேன், ட்யூப்லைட், மிக்ஸி  போட்டுக்கலாம். ஆனா, கிரைண்டர் யூஸ் பண்ணும்போது வேற எதுவும் போடக் கூடாது. சூரிய ஒளியில ஒருநாள்லசேகரிக்கிற மின்சாரத்துல இதை எல்லாம் செய்ய முடியும்" என்று அவர் சொல்லும்போதே, ‘வர இருக்கும் மழைக்காலத்தில் இது எப்படி இயங்கும்?’ என்ற கேள்வி எழ... அதற்கும் பதில் தயாராய் இருக்கிறது ராஜசேகரிடம்.
"மழைநேரத்துல அல்லது மேகமூட்டம் மாதிரி சூரிய ஒளி கிடைக்காத சமயங்கள்ல வீட்டுல இருக்கிற கரண்ட்ல செல்போனுக்கு சார்ஜ் போடுற மாதிரி இந்த பேட்டரியையும் சார்ஜ் போட்டுக்கலாம். இது ஒருத்தர் மட்டும் உட்கார்ந்து 30 கி.மீ. வேகத்துல செல்லக் கூடியது. அதனால, இதுக்குத் தனியா லைசென்ஸ்வாங்கத் தேவை இல்லை. சுற்றுச்சூழல் மாசுபாடும் இல்லை. இதைத் தயாரிக்க 45,000 ரூபாய் செலவாகிறது. அடுத்ததாக, இரண்டு பேர் உட்கார்ந்து செல்லக்கூடிய காரை வடிவமைக்கப் போறேன்" என்றார்.

ராஜசேகரன், திட்டக்குடி

முன்பு பைக்!

38 வயதாகும் ராஜசேகருக்கு பெயிண்டிங், வெல்டிங், டிங்கரிங், மெக்கானிக், எலெக்ட்ரிக் போன்ற பல வேலைகள் தெரிந்திருப்பது இந்த காரை வடிவமைக்க பேருதவியாக இருந்துள்ளது. ராஜசேகர், திட்டக்குடியில்உள்ள ஒரு மெடிக்கலில் மருந்தாளுநராகவும், லேப் டெக்னீசியனாகவும் இருக்கிறார். இதற்கு முன் 2008ல் சூரிய ஒளியில் இயங்கக்கூடிய பைக்கை வடிவமைத்திருக்கிறார். அந்த அனுபவமே இப்போது காரை வடிவமைக்கவும் தூண்டுகோலாக இருந்திருக்கிறது.

நன்றி: புதிய தலைமுறை, ஜூலை 12, 2012 (பக்கம் 58) 

இவள் பாரதி

பணி செல்லும் பெண்கள் ஜீன்ஸ் அணியத் தடையா?

‘அலுவலகங்களில் பணியாற்றும் பெண்கள் ஜீன்ஸ், டீசர்ட் போன்ற அநாகரிகமான உடைகளை அணியக் கூடாது என்று சுற்றறிக்கை அனுப்பியுள்ளது அரியானா மாநிலத்தின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் நலத்துறை அமைச்சகம். இதனால் சர்ச்சை எழுந்துள்ளது

ஆடைகள் பெண்களை அழகுபடுத்துபவை. ஆனால் நீண்டகாலமாகவே, ஆடை அணிவது தொடர்பான உத்தரவுகள் பெண்களைப் படுத்தி எடுத்துக்கொண்டிருக்கின்றன. அப்படியொரு சமீபத்திய உத்தரவாக ‘அலுவலகங்களில் பணியாற்றும் பெண்கள் நாகரிகமான உடைகளையே அணிய வேண்டும். ஜீன்ஸ், டீசர்ட் போன்ற அநாகரிகமான உடைகளை அணியக் கூடாது. சேலை மற்றும் துப்பட்டாவுடன் கூடிய சல்வார் கமீஸ் அணிவது சிறப்பானதாக இருக்கும்’ என்று சுற்றறிக்கை அனுப்பியுள்ளது அரியானா மாநிலத்தின் பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் நலத்துறை அமைச்சகம்.  அரியானா அரசின் முக்கியப் பொறுப்புகளில் பெண்களே பெருமளவு  இருக்கும் நிலையில், அரசு பிறப்பித்துள்ள இந்த உத்தரவு, அந்த மாநிலத்திலுள்ள அரசு பெண் ஊழியர்கள் மத்தியில் கடும் எதிர்ப்பையும், சர்ச்சையையும் கிளப்பியுள்ளது.

இதுகுறித்து மத்திய சமூக நலத்துறை அமைச்சர் கீதா புக்கல், "நீதிபதிகள், மருத்துவர்கள், வழக்கறிஞர்கள் ஆகியோரைப் போன்று சராசரிப் பெண்களும் குறிப்பிட்ட ஆடைகளையே அணிய வேண்டும் என்பது சரியல்ல, இதை அநாகரிகம் என்று கூறுவதும் முறையானதல்ல. பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகள் அமைச்சகம் பெண்களையும், குழந்தைகளையும் பாதுகாப்பதற்காகத்தானே தவிர, அவர்களைக் கட்டுப்படுத்தி இயக்குவதற்கு அல்ல" என்று கருத்து தெரிவித்துள்ளார். அரியானா உத்தரவு சரிதானா என்று தமிழகத்திலுள்ள பல்வேறு தரப்புப் பெண்களிடம் கருத்துக் கேட்டோம்...பொரிந்து தள்ளிவிட்டனர்.

சுமதி, வழக்கறிஞர்

சுமதி (வழக்கறிஞர்)

"இது மிக முட்டாள்தனமான உத்தரவு. உலகம் நொடிக்கு நொடி உருமாறிக்கொண்டிருக்கும் வேளையில் ஜீன்ஸ் போடுவதெல்லாம் ஒரு விஷயமே இல்லை.பெண்கள்தான் கலாச்சாரத்தைக் கட்டிக் காக்க வேண்டும் என்பதுபோல பேசுவது அபத்தமானது. உடையணிவது ஒவ்வொருவரின் தனிப்பட்ட விஷயம். எனக்கு மிக வேண்டிய ஒருவருடைய திருமண வரவேற்பு. அன்று வேலையில் இருந்து சரியான நேரத்திற்குத் திரும்ப முடியவில்லை. வீட்டிற்குச் சென்று பட்டுப்புடவை கட்டி வருவதற்குள் நிகழ்ச்சியே முடிந்துவிடும். அதனால் ஜீன்ஸ் உடையிலேயே நான் நிகழ்ச்சிக்குசென்று வருகிறேன் என்றால் அதில் என்ன தவறு?சல்வாருக்குப் போடும் துப்பட்டாக்களை சில இளைஞர்கள் பிடித்து இழுப்பது, பேருந்தில் ஏறும்போது படியில் மற்றவர்கள் காலில் சிக்கி மிதிபடுவது, பைக்கில் செல்லும் போது துப்பட்டா வாகனத்தில் சிக்கி விபத்துக்குள்ளாவது போன்ற பிரச்சினைகள் எதுவும் ஜீன்ஸ் அணியும்போது ஏற்படுவதில்லை. அதேபோல் உடலை முழுவதுமாக மூடுவதோடு, மிகப் பாதுகாப்பான ஆடையாகவும் இருப்பது ஜீன்ஸ் மட்டுமே."

சூர்யா

சூர்யா (படத்தொகுப்பாளர்)

"இது சுதந்திர நாடு. இங்கு பெண்கள் எப்படி உடுத்த வேண்டும் என்று ஓர் அரசு கூறுவது ஆரோக்கியமான விஷயமல்ல. எனக்கு எது வசதியான உடையோ, அதைத்தான் அணிய முடியும் என்று அரியானா மக்கள் சொல்ல வேண்டும். அரியானாவில் ஜீன்ஸ் அநாகரிகமான உடையென்றால் மற்ற ஊர்களில் ஜீன்ஸ் அணிபவர்கள் அநாகரிகமானவர்கள் என்கிறதா அந்த அரசு? சேலையை அணிந்துகொண்டு குனியவோ, நிமிரவோ முடியாது. பேருந்தில் ஏறும்போது தடுக்கி விடுகிறது. தூக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு ஏறினால் முழங்கால் வரை தெரிகிறது. ஆனால் ஜீன்ஸ் அப்படியல்ல, பெண்களுக்கு கௌரவம் சேர்ப்பதோடு, கம்பீரத்தையும் தருகிறது."

சாந்தி

சாந்தி (எம்.பி.ஏ.மாணவி)

"சமீபத்தில் ஒரு மருத்துவமனைக்குச் சென்றிருந்தபோது அங்கு ஜீன்ஸ், டீசர்ட் அணிந்திருந்த பெண்களைவிட, கையில்லாத மேல்சட்டையும் சேலையும் கட்டியிருந்த ஒரு பெண்மணியின் ஒவ்வொரு அசைவும் அவர் உடுத்தியிருந்த ஆடையால் பலரது பார்வைக்கு இலக்காகி விட்டது. எந்த ஓர் உடையையும் நாகரிகமாகவோ, அநாகரிகமாகவோ உடுத்தலாம் என்பதற்கு இது ஓர் உதாரணம். மற்ற ஆடைகளை விட ஜீன்ஸ் விலையும் குறைவு. வசதியும் அதிகம். ஜீன்சுடன், லங் டாப், குர்தி போன்றவற்றை அணிவதில் கிடைக்கும் பாதுகாப்பும், திருப்தியும் வேறெந்த ஆடையிலும் இல்லை. வெளியூர் போகும்போது ஒரு ஜூன்ஸ், ரெண்டு டாப்ஸ் எடுத்து வைத்துக் கொண்டால் சுமையும் குறையும். சுகமும் கூடும்."

ஜெயகல்யாணி

ஜெயகல்யாணி (பண்பலைத் தொகுப்பாளர்)

"ஜீன்ஸும் ட்ரெண்டியான ஒரு டாப்சும் அணிந்திருக்கும்போது ஏற்படுகிற ஒரு மிடுக்கான தோற்றம் வேறெந்தவிதமான உடைகளிலும் இருக்கிற மாதிரி எனக்குத் தெரியவில்லை. ஜீன்ஸ் அணிந்திருக்கும்போது தைரியமாக இருக்கிறது. நாகரிகம் வளர்ந்த இந்த நவீன காலத்தில் இப்படியொரு பித்துக்குளித்தனமான உத்தரவைப் போட்டிருக்கும் அரியானா அரசை என்னவென்று விமர்சிப்பது? அரியானா அரசு அலுவலகத்தில் சுடிதார் அனுமதிக்கிறார்கள். ஆனால் இத்தனை வசதியான ஜீன்ஸுக்கு மட்டும் தடை போடுவது பெண்ணடிமைத்தனத்தின் வெளிப்பாடாக இருக்கிறது."

தமிழ்ச்செல்வி ( மாநிலத் தலைவர், தமிழ்நாடு அரசு ஊழியர்கள் சங்கம்)

"பொத்தாம்பொதுவாக இந்த மாதிரி தடை விதிப்பது தவறு. ஜீன்ஸைப் பலரும் துவைக்காமல் பல நாட்களாக உடுத்துவதால் தோல் நோய்கள் உட்பட குழந்தைப் பேற்றைப் பாதிப்பதாகவும் மருத்துவர்கள் கூறுகின்றனர். ஆனால் இந்த மாதிரி ஆரோக்கியம் சார்ந்த காரணங்கள் ஏதும் சொல்லப்படவில்லை. அப்படியென்றால், என்ன காரணத்திற்காக அரியானாவில் அலுவலகம் செல்லும் பெண்கள் ஜீன்ஸ் அணியக்கூடாதென்று உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டது? இதுகுறித்த பின்னணித் தகவல்களை முழுமையாக அறியாமல், நாம் மேலோட்டமாக கருத்துச் சொல்வது முறையாக இருக்காது. பொது இடங்களில் பணிபுரியும்போது மற்றவர்கள் கண்ணை உறுத்தும்படியான ஆடைகள் அணிவதைத் தவிர்க்க வேண்டும் என்பதில் மாற்றுக் கருத்தில்லை."

ஜீன்ஸ் பிறந்த கதை

1848ம் ஆண்டு கலிபோர்னியாவில் தங்கவேட்டை நடந்தது.பலர்  சுரங்கங்களில் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர். நியூயார்க்கைச் சேர்ந்த ‘லெவி ஸ்ட்ராஸ்’ என்ற இளைஞர் துணி வியாபாரம் செய்வதற்காக கலிபோர்னியா சென்றார். சுரங்கத்தில் வேலை பார்க்கும்  அவரது வாடிக்கையாளர்கள் சுரங்கத்தில் கடினமான வேலைகள் செய்வதால் அடிக்கடி பேண்ட் கிழிந்து விடுவதாகப் புலம்பினார்கள்.

டெண்ட் அடிக்கப் பயன்படும் கேன்வாஸ் துணியிலேயே பேண்ட் தைத்தால் என்னவென்று யோசித்த லெவி, கேன்வாஸ் துணியில் பேண்ட் தைத்தார். அந்தப் புதிய ரக கேன்வாஸ் பேண்ட்கள், சுரங்கத் தொழிலாளிகளை மிகவும் கவர, அவரது வாடிக்கையாளர்களாக மாறினர். அதன்பின் இத்தாலியிலிருந்து ஜென்னொஸ் என்ற நீல வண்ணத் துணியினை வாங்கி பேண்ட் தைத்தார். நாளடைவில் ‘ஜீன்ஸ்’ என்ற பெயர் அதற்கு உருவானது. பிரான்சிலிருந்து நீம் என்றழைக்கப்பட்ட துணியை வாங்கித் தைத்ததால் ‘டெனிம்’ என்ற பெயர் வந்ததாகவும் கூறப்படுகிறது.

இவள் பாரதி 
நன்றி: புதிய தலைமுறை